“Er is een verschil tussen bepaalde dingen spijtig vinden dat ze gebeurd zijn en spijt hebben. Spijt hebben impliceert dat mocht je de klok kunnen terugdraaien, je een andere keuze zou maken. Dat geloof ik niet. Ik geloof niet dat er een vrije wil bestaat. Er is geen kleine Patrick diep in mij die mijn hersenen stuurt. De beslissingen die we uiteindelijk nemen, daar hebben we ten gronde geen controle over. Ons brein maakt keuzes, soms bewust, soms onbewust, soms na lang nadenken, soms intuïtief, maar wordt aangestuurd door allerlei prikkels en neurologische processen, niet door een zogenaamde ‘vrije wil’.
“De vrije wil sluit aan bij hoe de mens zichzelf intuïtief ervaart, maar het is helemaal niet zeker of dat gevoel geen illusie is. Het is soms wat tricky maar ik probeer ook naar mijn kinderen te kijken alsof ze geen vrije wil hebben. Dat kan heel bevrijdend zijn omdat je je dan niet constant kwaad hoeft te maken. (lacht) Belangrijker is een goede context te creëren waarin ze de juiste prikkels krijgen.
“Ik zie het leven als een toneelstuk zonder generale repetitie, zonder script, zonder regisseur. Vrij tragisch eigenlijk. Het leven verloopt op een bepaalde manier en bij elke keuze die je maakt, verlies je.”
Uit De Morgen (1 juni 2019)
consequent.blog 